Ne toz duman günler gördü bu topraklar;
Her gün tınaz savrulur, her yanı harman.
Ne hararetli günler gördü bu insanlar;
Yüzler karardı, ama helal kazanmaktan.
Ne acayip Karunlar gördü bu garipler;
Durunca zengin, sorunca yok bir metelik.
Ne babayiğitler gördü bu memleket,
Gönülleri zengindi, olsa da cepleri delik.
Nice urbasız evlatlar büyüttü babalar,
Yoktu, zordu! Ama haram yedirmediler.
Ne iffetli dul kadınlar gördü bu ocaklar,
Bir ömür yalnızlık, tek zülüf sallamadılar
Nineler dedeler vardı saçları gibi yüzleri ak,
Torun büyüttüler, başında Yasin okuyacak.
Öyle gördüler cennet köşesi hanelerinde,
Ağızlarından dua ve niyaz eksik olmayacak.
Kayıt Tarihi : 28.5.2015 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!