Nelere Güveniyorum ? Şiiri - Hikmet Nazlı

Hayat kül kokuyor yakış içinde
Azimli közlere güveniyorum.
Bakış var bin türlü bakış içinde
Samimi gözlere güveniyorum.

Yalan dolan bizi meşgul ediyor
Boş vaatler ömrü müşkül ediyor
Bence sağlam emsal teşkil ediyor
Tutulmuş sözlere güveniyorum.

Bozkırın güllenmiş biteklerine
Has arının halis peteklerine
Vatan dağlarının eteklerine
Sürülmüş yüzlere güveniyorum.

Geçmişte olumlu katkı bırakmış
Yaşam alanında utku bırakmış
Yüreklere sağlam tutku bırakmış
Uğurlu izlere güveniyorum.

Bilimsel, sanatsal tüm alanlara
Bir işte bilgisi tam olanlara
Neslime ithâfen tüm oğlanlara,
Hayırlı kızlara güveniyorum.

Aynı yerde sayıp hep beklemek var
Hedefe baş koyup aşk eklemek var
Çetrefil yollarda emeklemek var
Aşınmış dizlere güveniyorum.

O yorgun dizlerin yarasındaki
Emeğe aşığım karasındaki.
Küs kalmış has dostlar arasındaki
Eriyen buzlara güveniyorum.

İnsanlık yurdundan iste vaha çok
Vicdan yarışında koştur; saha çok.
Birlik berekettir; şimdi daha çok
Ben değil bizlere güveniyorum.

Hikmetîyim sustum, gitti ses, seda
Çark döndü, gün geldi, son buldu eda.
Biz yaşadık, öldük, bitti; elveda
Geride sizlere güveniyorum.

02.12.2025