Neler Verdik Şiiri - Adem Vural

Doğmuyor güneş! Belki doğar diye,
Ayıya yal, çakala saman verdik
Olanlar oldu, bir adam çıkar diye
Ya Sabır! Dedik, biraz zaman verdik.

Alıştık artık türlü yalanlara
Kılıfı hazır vurgun talanlara
Parsa parsa bölüşüp çalanlara
Göz göre göre, fırsat meydan verdik.

Can verdik, dikenine güllerine
Savrulduk ateşine, küllerine
Medeni haydutların ellerine
Balta yerine keskin tırpan verdik.

Arkası kesmiyor dert salkım saçak,
Kısır kısrak bizi buldu sağacak
Elinden gelse kıl iple boğacak
Yetmezmiş gibi yağlı urgan verdik.

Şom ağızlı şehvetperest herifler
Susadıkça kanımızı içtiler
Kör testereyle kestiler, biçtiler
Yine de filizlenip sürgün verdik.

Ne desem de vız gelir hepisine
Lanet ölüsüne hem dirisine
Kardeşlik, eşitlik teranesine
Vatanı hürriyete kurban verdik.

Adem’im Hak’ka gider her seferim
Davam kutsaldır rütbesiz neferim
Dünyaya bedeliz, bir ben yeterim
Allah şahit ki, şanlı destan verdik.