Bana ışık tutmayan,
Uzaklarda bir kandil yanıyor.
Soğumaya başlayan yüreğime,
Genç bir yağmur yağıyor.
Her damlasında içerimde,
Tarifsizce buzullaşıyor.
Bu melul şahsiyetimle,
Hiçbir resim konuşmuyor.
Yuvasını yitirmiş çocuk gibi,
Yüzüm doğacak günü bekliyor.
Bilmem bu düş kelimem,
Hüznün neresinde duruyor.
Mevsimin kederi sarmış evreni.
Sularım sebepsiz kuruyor.
Olmazların sahipleri nedense,
Hep benden hesap soruyor.
Yaşam sıkıcı ölüm kurtuluş değil.
Bilmiyorum bu dertlerin neyi var,
Bana neler oluyor?
22.01.2003
Murat Kılıç 2Kayıt Tarihi : 11.8.2005 18:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!