Neler olabilir? Şiiri - Mehmet Çoban

İçimden ince çizgilerle düşünmek istesem de
Çoğu zaman kalın çizgilerle düşünürüm
Sözlerimi yumuşak harflerle söylemek istesem de
Gerçeklerin acımasızlığıyla büyük harflerle söylerim

Hayatta gördüğüm tek gerçek
Doğa, hayvanlar, yıldızlar bana yalan söylemez
En çok aradığım sevdiğim, birlikte olmak istediğim insan
Ne doğaya benzer, ne de hayvanlara
Beni şaşırtır, düşüncelerin derinliğine gömer

Düşünürüm dünyada benden başka insan olmasa
Asla tek başıma, yalnızlık içinde yaşayamam
Doğallığın bütün güzellikleri etrafımı sarsa da
Hayvanların hepsi beni sevip bana uyum sağlasa da
Ben yine çılgınca yanımda bir insan ararım
Bendeki bu özlem, insan ırkına aidiyetimdendir sanırım

Yılan korkusundan ısırırken
Deniz beni kucaklamak için boğarken
Soğuk, sıcak iklim koşulları akılsızlığıma hükmederken
Doğa tüm güzellikleriyle bana nimetlerini sunarken
Bütün hayvanlar ancak korkuları ve ihtiyaçları etrafa zarar verirken
Sadece insan farklı davranır, davranışıyla şaşırtır

Yaratılmışların en akıllısı, en mükemmeli
Olarak tarif edilen insan, benim canım, can yoldaşım
Olmazsa olmaz cinsinden, ben insansız olamazken
En büyük darbeyi insandan yemenin şaşkınlığını yaşarım

Onun için kendime yönelerek düşünürüm
Büyük harflerle, kalın çizgilerle düşünürüm
Dışıma olmasa da, kendi içime seslenirim
Doğadan, hayvandan farkım var mı?
Üstünlüğünü iddia ettiklerimin neresindeyim?

Bencilliğim, çıkar duygularım, hırslarım nedeniyle
Etrafıma, doğaya, insanlara zarar veriyor muyum?
Bilerek, bilmeyerek verirsem insanlıkta kalır mıyım?

Doğum, yaşam, ölüm simgeleriyle üç güne sığdırdığım
Kişisel düşlerime, hayallerime, inançlarıma sıkıştırdığım
Kimlik ve kişiliğimin insan olma şartının neresindeyim?

İnce fısıltılarım, kalın düşünüşlerim
Küçük harf düşlerim, büyük harf söylemlerim
Beni ben yapan değerler olarak hayatıma yansırken
Ömür denilen kısıtlı zaman tükenmek üzere,

Ya senin ki?
Ya sizin ki?

Elveda dostlar
Elveda yaşam demeden
Geriye bıraktıklarım, bıraktıklarımız neler olabilir ki?

21.06.2009 - İzmir