neler görmedim acaba hayatımda
mesela bir gün yüzü görmedim
gülen gözleriyle gerçekten seven bir sevgili
bazen ben korktum sahiplenmekten
çoğu zamansa onlar es geçti sahilimizden
bir kayığa atlayıp kürek çekmek de
zor geldi hani bu güçsüz bedene
çay demlerinde aradık bazen hayatı
kökü varmışçasına, damağımız yandı
sahil dalgalara ağladıkça, dalgalar hırçınlaştı
martı olamadık bir vapura yanaşan
yanaşmak yakışmazdı ya delikanlıya
biz hiç kovalanan olamadık
hayat para etmezdi belki ama
para o kadar çok hayat ederdi
ciğeri üç kuruş etmeyecek adamın
cüzdanı yakardı Beyoğlu’nu Cihangir’i
Kabataş’ın fıstığını, Beyoğlu’nun çikolatasını,
boğazın serin kokusunu bildik
olmadı hiç dosta yalanımız
acıdıysa beraber yandı canımız
olan oldu artık, eksiğimiz olsa da
biz hiç görmedik yalnızlık…
Kayıt Tarihi : 18.12.2009 00:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!