Neler Gördün Ey İstanbul Şiiri - Tuğba A ...

Sen neler gördün ey İstanbul
Seni anlatmakla,görüp yaşamakla
Bitmez.
Sen onca acılara,sevinçlere
Adına yazılan şiirlere,şarkılara
Resimlere şahitdin.
Sen anlatılmakla bitmezsin,
Zor kazanıldın,zor fethedildin.
Küçük şehirden gelenlerin düşleri oldun.
Taşı toprağı altın sanıldın.
Unutmuşlardı aslında ekmeğin aslanın
ağzında değil,midesinde olduğunu.
İstanbul diyorum,
Derken bile seni düşünüyorum,
Görüyorum o güzel yerlerini,
Bakmakla doyamıyorum.
Kızkulesini,Sarayburnu' nu,
Heryerin ayrı güzeldi.
Sen ne acıların gam yükünü çektin,
Yinede yıkılmadın.
Sevdalılar seni gördü,seni yaşadı.
Deniz kenarına öylece oturan onca insan,
O güzelim yerlere bakmakla doyamadı.
Her biri bir yerde olmak istedi.
Sense olması gerektiği gibiydin.
Devamlı yenileniyordun.
Büyükşehirde boş durmuyor, seni dahada
Güzelleştiriyordu.
İstanbul diyorum, sen onca yükü taşıdın,
Gördün,yıkılmadın.
Seni yeni gelen kuşaklar eski halini bilemiyecek,
Ama görmek için belkide hayalini kuracak
Ve sen yine o güzel hayalleri süsleyeceksin.
Bizse seni unutmayacağız, eski halini,yeni halini,
Seni yaşayacağız.
Sen hep sevdiklerinle, gördüklerinle
Yaşamaya devam edeceksin.
Sen duygu yüklü,gözleri yaşlı İstanbul.
Unutma sevenler seni dinliyor,sana sesleniyor,
Seni yaşıyor.