Ettin/ettin mükâfatı çoktan hak ettin
Yaşattığın az aşkla saçlarımı ak ettin
Çektirdiğin çileyle canıma tak ettirdin
Çile çektirmede sanki dünyada tektin
Ettiklerin beni deli divaneye döndürdü
Gözyaşlarım değirmen taşını döndürdü
Senin gibileri ne aile ocakları söndürdü
Senin gibileri yârini toprağa gömdürdü
Gözyaşlarım, yanar dağları söndürürdü
Ağıtlarım duyanı Mecnun'a döndürürdü
O zehirin en güçlü yiğidi bile öldürürdü
Bir başkası olsaydı inan seni öldürürdü
Yoldurdun yoldurdun, saç/baş yoldurdun
Soldurdun soldurdun, benzimi soldurdun
Azıcık çileli aşkla ahir ömrümü doldurdun
Bir tomurcuk gülken, örseleyip soldurdun
Daha genç yaşta deli gömleğini giydirdin
Genç yaşta boynumu öksüz gibi eğdirdin
Feryadı figanımı, taa arş-ı âlâya değdirdin
Kırdın kolumu kanadımı ta yere değdirdin
Hak ettin/hak ettin, en iyi ödülü hak ettin
Mükâfatını bulamadım, O’na havale ettim
Madem başta sevdin niye sonra terk ettin
Terk etmekle, öldürmekten de beter ettin
Gözyaşlarımla sineme kurşun döktürttün
Yıllarca, sen bana sayısız kök söktürttün
Saçlarımı daha güz gelmeden döktürttün
En son şair yapıp, içimi böyle döktürttün
Akan gözyaşımla, sinemde kurşun erittirdin
Aylar-yıllarca çok kefensiz gömlek giydirttin
Hayatımda kaç kez öldürüp öldürüp dirilttin
Her şeye rağmen yine de kendini sevdirttin
19.06.2001-11:35
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 17.6.2001 15:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!