Nekadar Uzaksan Aslında Okadar Yakınsındır

Uzaklardan, çok uzaklardan gelen bir ses var kulaklarımı böyle paramparça eden. biliyorum gittiğin o şehirlerdeki feryatlarındır beni böyle sağır edercesine inciten bu iniltiler. Sen, o yağmur bulutlarıyla dolu nisan ayında son kez yanaklarıma dokundurduğun saçlarından sonra, artık rüzgarlar bile okşamaz oldu beni. silinmiyor izlerin. silinmiyor gözlerin gözlerimden. artık öyle yoruldum ki; sana gel diyecek ne bir feryatlık sesim ve nede gücüm kaldı. bütün gözyaşlarımı bir yalanın koynuna koyup ta bir yalnızlık diyarına gömdüğüm o günden beri, bakışlarımı da bütün yetim çocukların gözlerine paylaştırdım. yani ben bütün yetimlerin gözlerindeki adam. yani düşleri bir çıkmaz yolda bir feryada kurban gitmiş adam. yani yıkılmış yani yok olmuş yani yalan olmuş bir adam. bu adam.
Ellerimde gittiğin o günün hüzün izleri, saçlarımda ellerinin tütün kokuları ve gözlerimde yüreğini gözlerinde taşıyan bir kadının hayali kaldı; Akşam olup deniz kayalıklara acı acı vurunca, o an intiharlar geçiyor içimden bölük bölük. Bir ihtilal gibi ayaklanıyor birden bire yarına dair, sana dair, umutlarıma dair bütün duygularım. bir sabah bir rüzgar ılıklığı ve sessizliği ile süzülüp gitmiştin hayatımdan. hangi şehirde hangi yanmış yürekleri ılıtıyorsun bilmiyorum ama; ben senin olmadığın bu şehirde artık bir yalanın ortaklığına doğru sürüklenmekteyim......
Hep söylerdinya, nekadar uzaksan; aslında o kadar yakınsındır sevdiğin ve düşlediklerine. Bende hep seni düşlüyorum şimdi. hep seni özlüyorum ve hep seni seviyorum. Ve diyiyorumki ne kadar uzaksan o kadar çok seviyorum. Aslında sevebilmek vazgeçebilmektir. İnandıklarından,değerlerinden,sevdiğin hayattan ve en başta kendinden vazgeçebilmektir sevebilmek.Her aynaya bakışında onu görebilmektir sevebilmek. Onu konuşmak her cümlende, onunla dolaşmaktır her yürüyüşünde ve ona dokunmaktır her eli tutuşunda sevebilmek. Uzun uzun anlattığın bu kelimeler geçiyor beynimin en derinlerinden. Şimdi sana bunu bir hayal kadar soluk kalan bu şehirden yazıyorum. Tüm özlemimle, tüm vazgeçişlerimle ve tüm senli düşüncelerimle yazıyorum. Vazgeçtim kendimden, vazgeçtim söylediklerimden, ve vazgeçtim seni kaybettiğim tüm davranışlarımdan