Mühürlenmiş bir aşka sahipsin,
İki dudak arasında kıvranan ' elveda ' sözcüğü gibi..
Ayrılık gibi..
Öksüz bir çoçuğun duyduğu ' baba ' özlemi gibi..
Ne denli akdığını bilmediğin göz yaşları,
Gururunu kamçılayan, mağrur ama naif olmayan bir sevda,
Dudaklarında yakaladığın son pişmanlık..
Ölelim mi dicek kadar cesur, ama ölemicek kadar mağrur..
Kahpeliğin kitabını kim yazmış desen,
Bütün parmaklar onun üzerinde..
Okadar profesyonel ki;
İhanetin koynunda ihanete ihanet edecek kadar ' sağdık '.
İşte bunun adı ' aşk '!
Bizlerse önceden yazılan bir kaderin kurbanları..
Nekadar aptalız!
Filmin sonunun hep aynı bitceğini bilsekte;
30-40 defa izlemekten bıkmayız!
Kayıt Tarihi : 1.10.2010 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muratakbaba](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/01/nekadar-aptaliz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!