Suskunluğun ecelim olur
Sunma,
Susma ne olur…
Her nefeste gözlerini çekiyorum içime;
Kaçırma gözlerini
Nefessiz kalıyorum…
Bazen kuş olur uçar
Bazen sedef saplı hançer
Umulmadık yara açar
Bir söz adamı öldürür
Gün olur mektup sılaya
Gün olur merhem yaraya
Gün olur kurşun yüreğe
Bir söz adamı öldürür
Yağmura karışır gözyaşlarım,
sen bilmezsin
kimseler bilmez...
kapanır kapılarım
sen açmazsın kimseler açmaz...
Yokluğumda düğümlenir
Önce yürek akmalı,
geceler sırdaşın
gündüzler sana yabancı
yağmurun seni sana türkü olmalı
vurmalısın kendini yollara
Ve tüm yolların ona çıkmalı
Sen benim eksik yanımsın…
Fırtına sığınacak limanım değil,
Açık denizlerde
Yelkenlerimi dolduran rüzgârımsın…
Bir tablo gibi,
Dağlar arasına gizlenmiş,
Ben bir ameleyim
Yükledim omuzlarıma
Hayatın tüm yükünü
anlımın teri,
gururumdur benim...
Ben bir ameleyim,
Seninle ben;
Gece ile gündüz değil,
Gecenin gündüze karıştığı
Şafak olalım diyorum…
Seninle ben;
Yağmurla toprak olalım demiyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!