Güldürenler göçüyor, ‘hüzün’ü bırakarak,
Yapraklar dökülüyor, güzünü bırakarak.
Nejat Uygur da gitti, son baharı kapattı,
Bize gülen yüzünü, sözünü bırakarak.
‘Üç fidanı kestiler, gülmek gitti’ diyendi,
‘Paris’i neyleyeyim. Artvin yetti’ diyendi.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Çoktan "8 koca yıl" oluverdi.....
Yeri dolmayacak
Bir daha gelmeyecek olanlardandı, Rahmetli Nejat Uygur..
Ustasıydı...
Tiyatronun, sinemanın..
Allah rahmetiyle muamele etsin..
Saygıyla anıyor, size de teşekkür ediyorum vefalı şiiriniz için Nevzat Bey..
Sağ olun...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta