Güldürenler göçüyor, ‘hüzün’ü bırakarak,
Yapraklar dökülüyor, güzünü bırakarak.
Nejat Uygur da gitti, son baharı kapattı,
Bize gülen yüzünü, sözünü bırakarak.
‘Üç fidanı kestiler, gülmek gitti’ diyendi,
‘Paris’i neyleyeyim. Artvin yetti’ diyendi.
Bu dünyaya gelişim zaten komiklik’ dedi.
‘Tiyatro askeriyim, talim bitti’ diyendi.
Tiyatro sahnesinde oyuncunun hasıydı,
Her kılığa girerdi, kahkaha ustasıydı.
Topluma moral verdi, güldürerek sağalttı,
Ustaya rahmet olsun, Nevzatlar hastasıydı.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Kayıt Tarihi : 19.11.2021 08:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yeri dolmayacak
Bir daha gelmeyecek olanlardandı, Rahmetli Nejat Uygur..
Ustasıydı...
Tiyatronun, sinemanın..
Allah rahmetiyle muamele etsin..
Saygıyla anıyor, size de teşekkür ediyorum vefalı şiiriniz için Nevzat Bey..
Sağ olun...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)