Yazın kutbunda donmuş bir kor parçası yüreğim
Taş devrine dayanır o gizem içindeki
Sevdaların taşlara yazıldığı zaman
Kalbine kazınmıştı bu aşk bendeki...
Yeşerttiler bir tutam demirle yeryüzünü
Sen istemeseydin o yeşerir miydi?
On beş yıllık tarihin asırlara dayanır
Tarih gerçek olsaydı seni geç verir miydi? ? ?
Bir nehir boyu uzanır saçlarını dağıtsan
Berraklığı kamaştırır görenin gözlerini
Denize döküldüğü yerde omuzların başlar
Silkinir, durur kendince anlatır sözlerini...
Sana aşkım diyemem, kalbin sızlar duyunca
Senden ayrılmaya da tahammül edemem
Ben insan mıyım ki be gülüm bana kalbini veresin?
Bendeki kırık kalbi başkasına veremem...
Başım döner rüzgarını hissettiğimde
Yanımdan öylesine vurup geçme ne olur
Kanım uyuşur, ciğerlerimi tıkarsın
Beni sadece bir arkadaş seçme ne olur...
Kayıt Tarihi : 4.4.2011 13:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Görkem Buğra Kızılkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/04/nehrimdeki-son-yesil-yaprak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!