Önce mavisini sundun gözlerinin
uçsuz bucaksız...
bakınca anlardı fırtınayı
bakınca ağlardım...
Maviydin
geceydin
''Anamı yudular,yıkadılar
yaşamak pismiş gibi...
Çenesini bacımın tülbentiyle bağladılar,
Konuşmak yasakmış gibi...
Sonra alıp bir karanlığa götürdüler,
Sanki dünya da hiç ışık yokmuş gibi..''
Seni ben;
evliyalara sordum,
Kerbela çölündeki
susuzluktan yanıp kavrulmuş
on iki imamın çatlamış dudaklarına,
embiyalara sordum seni,
Al bir umut türküsü dilimizde
yürüyoruz...
Her rüzgara sevdayı haykırarak
Her pusuda bir canı bırakarak
Şu kahrolası dağları
Adım adı aşarak...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!