Susar...efkarı yüzüne vuran kadın...
susar...ayışığı gözleriyle...
karanlığa karışırken son sözü ayrılığın,
birden bir nehir oldu
kızıl gündoğumlarına akan.
konuştu kadın...
en dokunulmadık yerlerini anlattı ayrılık şafağı,
ölüm gibi kabullendiği, yaşam kadar sevdiği adama...
kucak dolusu sözcük ve bir gökyüzü kelebek ile devam etti anlatmaya...
şaşırdı önce...
kendide bilmiyordu bu kadar çok sevdiğini...
öğrendi...
güldü...
nehir kenarı çiçeklere benzedi yüzü...
nehir kenarıydı artık kadın...
nehir akarken şafak kızıllığına...
Kayıt Tarihi : 25.11.2008 13:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/25/nehir-kenari.jpg)
uğradığım sayfanızda
bu güzel şiirle karşılaştım.
tebrikler.
Yaşayacaklarınız
yaşadıklarınızdan
daha renkli
daha hareketli
daha bereketli
geçmesi temennsi ile
doğum gününüzü tebrik ediyor
sağlık mutluluk ve başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ediyorum
bu mısra gereksiz kaldı şiir içinde ama genel olarak iyiydi.
........f.s.m
TÜM YORUMLAR (5)