Nehir gibisin Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Gönül ben yoruldum sen yorulmadın
İlkbaharda coşan nehir gibisin
Uzun yıllar seni yıpratamadı
İmara açılmış şehir gibisin

Yalın ayak bile gezersin karda
Üstüne bir nesne yoktur vakarda
Ben zemin yerdeyim sen tam yukarda
Sana çıkmak zordur bayır gibisin

Silinmezsin kazılmışsın dimağa
Sen alyanssın herkes takar parmağa
Adın tatlı gelir dile damağa
Güzele yazılmış şiir gibisin

Hiç hakkında açılmamış bir dava
Açılırsa derde bulunmaz deva
Senin vasıtanla kurulur yuva
Bu yanın güzeldir hayır gibisin

Gürkani’der sensin balı dünyanın
Çünkü çiçeklerle geçer zamanın
Neden bir birini tutmaz her anın
Bazen şeker bazen zehir gibisin