Nehir Akışında Geçti Ömrüm
Önce;
Bazı zamanlar durgun,
Ovada akar gibi.
Bazı zamanlar deli,
Azgın çağlayan gibi…
Sığmadım yatağıma,
Taştım kimi zamanlar...
Kimi zaman kurudum,
Susamış çöller gibi…
Sonra;
Durgun bir nehirken,
Kapıldım derin hüzne.
Dipsiz, ıssız göllerde,
Mola verdim sessizce…
Karışıverdim birden,
Yeraltı sularına.
Taşarken yatağımdan,
Tutuverdi biri beni.
Şimdi;
Aktığını bilmeyen,
Kararsız bir nehirim.
Savruldum rüzgârlara,
Akıyor, akıyorum…
Anlamsız yolculuk bu,
Yılların eskittiği.
Acımasız, insafsız,
Ruhumu kirlettiği…
Kim/bilir..?
Bunca çığlıktan sonra;
Buluşuruz bir nehrin,
Kurumuş yatağında.
Buluşuruz belki de,
Bir deniz kenarında.
Kavuşuruz kim/bilir! ..
İstanbul Boğazı’nda…
Günay Özdemir
onaltışubatikibinon / merSİNop
Kayıt Tarihi : 5.3.2010 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bunca çığlıktan sonra;
Buluşuruz bir nehrin,
Kurumuş yatağında.
Buluşuruz belki de,
Bir deniz kenarında.
Kavuşuruz kim/bilir! ..
İstanbul Boğazı’nda…
kimblir belki bir gün istanbul boğazında
harikaydı kutlarım
vurguları ile çok etkileyici
harika bir çalışma olmuş..
Tebrik ediyorum
güzel yüreğinizin sesini
vurguları ile çok etkileyici
harika bir çalışma olmuş..
Tebrik ediyorum
güzel yüreğinizin sesini
TÜM YORUMLAR (4)