Ben ki nehirim taşıyorum
Aşkı beyaz değirmenlere
Taşırken de rüzgârın hızını aşıyorum
Önüme çıkıyor ak pak bulutlar
Büyüdükçe büyüyen yüküme şaşıyorum
Uzaklarda bacası tütüyor bir evin
Beni ise ürpertir sonsuzluğu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta