Ben ki nehirim taşıyorum
Aşkı beyaz değirmenlere
Taşırken de rüzgârın hızını aşıyorum
Önüme çıkıyor ak pak bulutlar
Büyüdükçe büyüyen yüküme şaşıyorum
Uzaklarda bacası tütüyor bir evin
Beni ise ürpertir sonsuzluğu
Adasız denizlerin
Gün nasıl başladıysa ovada,
Gece başka değildir
Mavinin bağrına varmayan nehir,
Yolun aşka değildir
Ben ki nehirim taşıyorum
Aşığı aşkının beyaz değirmenine
Taşırken de hayalimdir
Buluşmak sonsuz denizlerle
Kayıt Tarihi : 25.8.2018 12:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülhan Meriç 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/25/nehir-82.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!