Ah kıvrım kıvrım ovalara dağlara
Hayat iksiri taşıyan nehirler
Etrafında kurulan medeniyetler
Ki, ışık saçardı çağlara.
Aşk konusu olurdun zaman zaman,
Süslerdin hayalleri.
Ciltler dolusu kitaplar
Bazen roman olur, bazen de şiir
kelime kelime süzülürdün gönüllere.
Lakin kendi ellerimizle katlettik nehirleri
Her damlasına yükledik ölümcül zehirleri
Şimdi dövün, dövün de dur ey insan!
Hırsın uğruna, tamahın uğruna
Kendi kıyametini kopardın,
Şimdi ise nankörlüğüne yan.
03.12.2014 Kocaeli
Kayıt Tarihi : 3.12.2014 08:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!