Kattı önüne beni azgın bir nehir, kenarları keskin bir taş idim.
Döküldü kenarlarım, o savurdukça beni, içinde törpülendim.
Beni ben edenleri yitirdim de azdan çoğa sen oluverdim.
Yoruldum sürüklenmekten, durdum bir kıyıda arada dinlendim.
Ne kadar nefeslendiysem de kendi özüme dönemedim.
Bıraktım kendimi beyaz köpüklü vahşinin adaletine, direnmedim.
Ben koca bir kayaydım o suya düşmeden ağır ağır eridim.
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Devamını Oku
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta