Kattı önüne beni azgın bir nehir, kenarları keskin bir taş idim.
Döküldü kenarlarım, o savurdukça beni, içinde törpülendim.
Beni ben edenleri yitirdim de azdan çoğa sen oluverdim.
Yoruldum sürüklenmekten, durdum bir kıyıda arada dinlendim.
Ne kadar nefeslendiysem de kendi özüme dönemedim.
Bıraktım kendimi beyaz köpüklü vahşinin adaletine, direnmedim.
Ben koca bir kayaydım o suya düşmeden ağır ağır eridim.
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta