Nehir Şiiri - Ufuk Nazım

Yolun düşerse;
Nehrin kıyısına.
Dinle nehri,
Ve unuttuğun,
Dost yüzleri hatırla.
Unutulanlar;
Senin öldürdüklerindir.
Nehire kulak ver.
Çünkü;
Odur zamansız..
Aynı anda doğan, akan,
Ve denize ulaşan.
Nehir dinginlikle kaplı;
Derinliklerin ve değişimin;
Tükenmez akımının anasıdır.
Hayatın gizlerini öğrenmektir;
Nehiri dinlemeyi bilmek.
Akmak karanlığa;
Huzme huzme saçılmak.
Gecenin saçlarında;
Işıktan bahçeler yaratmak.
Bütün karanlıkta kalanlara;
Işıktan bahçelerle ulaşmak.
Elbet ışığıda boğacaklar;
Kutsal mezarlarında.
Sonsuz bir karanlıkta;
Bir ateş böceğinin,
Yaydığı kadarda olsa,
Işımalısın.