Bir nehir misali çağlayan
şu göğsümde garip bir gönül
alıp alıp başını gidiyor uzaklara
bitap düşüyorum onu ararken
yanan bir odunun koru gibi
üşütüyor korkutuyor yıkıyor içimi
çelikten setleri bile kırıyor
bakıyorum yine dikilmiş karşıma
götürmek istiyor benide sonsuza
gidemiyorum kalıyorum kendimle
bu seferde uykularımı çalıyor
şükürler olsunki mantık....
Anayasamda değişmeyen kanunlar var.....
KASIM 2006
Tahmine YıldırımKayıt Tarihi : 11.11.2006 13:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!