Nehir Şiiri - Hümeyra Yılmaz

Bir nehir gibi kıvrılıp kaldım yatağımda
Ne geldiğim yere aittim
Ne de gideceğim yere
Öylesine bir geçiş işte yalnızlığın içinden
Hayat kılığında hüzne dair

Yalan köprülerden içime düşen yangınlar şimdi üşüyor
Ateşe sormayın derdimi / bilmez
Yananın halinden yanan anlıyor

Kalkıp git diyor aklımın bir yanı
Ama kolay mı bir kalemde siyaha boyamak
Umut mavisi koskoca nehri
Kusursuz mevsimlere saklıyorum mecburen
Dağlara çıkma hevesimi

Akıp da zamana yetişmek değil niyetim
Karanlık kaçışlarımı soğuk çırpınışlarıma sakladım uyumadan önce
Biliyorum uyandığımda suya hasret bir çiçek olmayacağım
Ama bu kaçıncı gece saymadım
Öldüğümde toprağa gömülmek için Tanrı’ya yalvardığım...