Necdet Arslan

1954 -

ŞİİR

TAKİPÇİ

Negatif

Köklerimiz
Mavileri yarıp geçen kıvılcım
Köpüklerin çıplak dili
Ölümsüzlüğü alt eden tomurcuk katarı
Ya yüzlerce kuş sürüsünden kopmayan
Ya derinlerde bir yerde
Açılıp örtülen kapı

Kaldırmak istemiyor muyuz
Üstümüzdeki ağırlığı
Bir parmak bal sürmek güne
Bir çocuğun gülümsemesi kadar uysal

Elleriniz
Bir sıyırgı kadar acımasız
Ayaz vurmuş anızlar kadar suskun
Ölmekle kalmak arasında soğuk ve mor

G/iz peşinde.

dörtekimikibinonbeş

Necdet Arslan
Kayıt Tarihi : 4.10.2015 22:21:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

İbrahim Kavas

masumca dudaklara sürülen bir parmak bal, izleri örtmeye, gizleri kapatmaya yeter mi bilinmez... Yüreğine sağlık.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Ali Şahin

Çok anlamlı bir şiir yazan yürek varolsun sonsuz saygılarımla kutlarım.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Naime Özeren

Aslında, köklerimizle gurur duyarız bizler. İyi bililer G/iz peşindekiler de bunu. Maksatları izi gizlice sürmek, arı kovanına çomak sokmaktır belki de.Bir gün kızıştırdıkları arılar batıracaklar iğnelerini kafalarına, gözlerine. Ama benim ömrüm vefa edecek mi bilmem o günleri görmeye...

Kutluyorum anamı boyutun derin şiiriniz ve sizi öğretmenim.. Nicelerine. Esenlikle...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Mustafa Bay

İz peşinde olsa bir yere kadar anlarsın..
O ize, 'giz' karıştırmak yok mu? İşte hadsizliğin daniskası!

Ört ki kapıları, ardındaki rezillik belki örtülmüş sayılır.. Kandırırsın kimi kandırdığını bilene kadar...
'Artılarını' yitirmiş zaman.. Saklanan samanları çürütmüş...

Kutlarım Necdet..

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz