Nefti Malûllük Gölgesinde

Yalan gözlerin kehaneti tuttu
Her alaz günü ertesi yunusça sözler
Önceki ezberler bir bir unutuldu...

Ve artık kanayan gökyüzünden
Düşen her bir damlada yara
Kabuk bağlamaz yarınlara korkusuz
Karanlık sular engininde soluksuz
Bir o kadar süt kokan gerçek dilinde umutsuz...

İşkenceci engizisyon askısı
Daha daha derinlerine inebilse
Olası olurları olmaz edebilse...

Çökmezdi dağlar feragatsiz seviden
Emmezdi serçe, kartal göğsünden hüznü
Ve sularımda gülmezdi karanlığın yüzü

Mecalsiz dizlere kandan oturmuş acılarım var
Tortusu çökmüş devada boz bulanıklığım
Damla damla deryamaydı akmalarım
Mahşer yangını bile olsaydı
Sönmeliğe yine akardım...

Çok geç artık
Mavimtırak düşleri sana bıraktım
Tam şuramda kaynayan bir şey var
Buğusu bile yakar
Yaklaşma artık uzak kal yar

Aldırma!
Beşerin açan son gülü

Aldırma!
Yabanlığın tutar nasılsa
Yalanların üzerine çekersin
En muhkem yaldızlı kaftanı

Son demde sırça köşküm talan
Vardır bir hikmet elbet
Zemheri vurgunluğu da
Nefti malullük gölgesinde geçer

Meleke gülüşler intiharıyla birlikte
Hep olasılara zimmetli kışlar ardında
Belenmiş baharlar büyür elbet
Büyümeli...
Büyüyecek...

18.08.2009