yazan kalemin konuşan dilin izmir
Mezarına gül atarsın
Baş ucunda ağıt yakarsın
Dost düşman demeden yaşarsın
Sen yüreğini yakar dehre yalan bakarsın
Feleğe kahır edip çalım satarsın
Namus pazarına gelince fetva yaparsın
Nefsine dokandımı babanı tanımazsın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla