Nefsinin Çobanı Ol ! Şiiri - Ozan Türkme ...

(DİNÎ ŞİİRLER SERİSİ)

Her geçen saniyede, azalmakta bu ömür
Kararır günahlarla, sonra da kalbin ölür
Rızâsına erişmek istiyorsan Allah’ın
Her nefeste artmalı, olmalı iman özgür

Yarına çıkmak için, senedimiz yok asla
Çıkamayız huzura, kalbimizdeki pasla
Mevlâ’nın rızasını, kazanmayı istersen
İmanı riske atma, hikmetsiz olan lafla

Fazlaca önem verdik, dünya saâdetine
Değer vermeliyiz biz, ahlâkın güzeline
Ahirette cennete kavuşmayı istersen
Dikkat etmemiz gerek, kazancın helâline

Helâke çağırmakta, nefsi nefs-i emmâre
Nefsi arındırmayan, her an kalır biçâre
Rızasını kazanmak, istersen Hakk’ın eğer
Kemâle erdir nefsi, çıkar nefs-i kâmile

Sakın, Hakk’ın ansızın, vereceği cezadan
İncitme hiç kimseyi, kaçın ezâ, cefadan
Af dileyip bin pişman, kaçmak istesen bile
Kaçamazsın azaba uğratır da Yaradan

Kötülüğe sevk eden, nefis oku zehiri
Islah edilemezse, bulunmaz panzehiri
Cenneti kazanmaya, gayret göstermez isen
Cehennemin ateşi, eritmekte demiri

Geç kalma sakın yetiş, katıl hemen kervana
Gemiye binemeyen, yakalanır tufana
Bu ömür benim deme, ne yazık ki emânet
Nefsinin çobanı ol, hiç kaptırma şeytana

LUGATÇE:NEFS-İ EMMARE: Kötülüğü emreden ve bundan zevk alan nefise verilen isim
NEFS-İ KÂMİLE: Kemale ermiş nefse verilen isim