Kalpte kara katran iki leke, iki kir.
Yıkamakla arınmaz ki, kin ile kibir.
Buna sebep olan, şeytanla nefistir..
Haris’i iblis yaptı, bu iki günah.
Tövbende samimi ol, nefsi dizginle,
O yaptı, bu etti deme, şerrini gizle.
Şeytanla bir olup da, uğraşma bizle.
Nefsini, ten kafesine zincirle bağla.
Kibir şeytanın özü, kin ise sözüdür.
Kimi kibri ile kendisini üstün görür.
Önce şeytana, sona nefse dönüşür,
Her taşın altından da, bu nefis çıkar,
Duası müminlerin kılıcı, kalkanıdır.
İnsan için bir sığınak, tövbe de affıdır.
Her ikisini de yakan ateş, bedduasıdır.
Günahsız kul, dökülmeyen kıl olmaz.,
2025
Kayıt Tarihi : 21.12.2025 19:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!