Nefsini Yenenler Resule Gider

Bir sevdadır onu tatmayan bilmez
O sevda ki resul yoluna gider
Ondan ayrı olan gayriye gitmez
Gülen dostlar doğru resule gider

Gün geçtikçe hasret beni yakıyor
Gözlerimden kanlı yaşlar akıyor
Zalim nefsim durmuş bana bakıyor
Nefsini yenenler de resule gider

Pamuk gibi sima hoştu elleri
Baldan tatlı idi dostun dilleri
Sevenleri olmuş sultan gülleri
Sultanı sevenler resule gider

Kuzum deyişine hasret kalmışım
Ben dersimi sultan şahtan almışım
O gidince bende yetim kalmışım
Yetimlerde artık resule gider

Kadir kıymetini bildi bilenler
Dostun sohbetinde erdi erenler
Dostun bahçesinde gonca derenler
Gülleri derenler resule gider

Biran hiç aklımdan dostum çıkmıyor
Kurudu göz yaşım artık akmıyor
Günahkârım kimse bana bakmıyor
Tövbe eden doğru resule gider

İsmail’im yandım dostun aşkına
Sensizlik döndürdü beni şaşkına
Al içeri nolur Allah aşkına
Kapından girenler resule gider