Nefsini Sürme Tenime Şiiri - Hakan Şengün

Gözlerime bakma ne olur;
utanıyorum.
Bakma boyuma posuma,
bakma yaşıma
şu sevdaki nezaman gelse başıma
kırmızı bir gülün yapraklarına
saklanıyorum.
O sevdaki nezaman öpse yanaklarımdan;
utanıyorum.

Nefesini sürme tenime,
sonra sen kokuyorum.
Uzun süren gecelerde aklıma geliyorsun;
utanıyorum.
Bakma sakin duruşuma;
bakma yaşıma
şu sevdaki nezaman gelse başıma
bahara el sallayan
Kardelenin yapraklarına sığınıyorum.
O sevdaki nezaman okşasa saçlarımı;
utanıyorum.