Ne çabuk dağıldı öyle, insanın dişisi
Ne menem bir şeydir şu nefis belası.
Keyfe keder kondurmaz, arsızca uzanmış
Bağırıyor indince döküyor bütün taşlarını.
Yürek meselem deyip süzülür inceden
Bahşeder kendini söz babından dökülür!
Bir kilim işçisi arar ki ruhunu dokusun
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta