Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;
Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım.
Şeytanı, en büyük düşman sanırdım;
Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer...
Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş,
Şuûru şehvete saptıran oymuş,
Karlı dağdan kopup gelen sel misin?
Poyrazlardan esip gelen yel misin?
Rüyâlarda gördüğüm güzel misin?
Söyle bana dilber, kimsin, nesin sen?
Şu düştüğüm derde çâre misin sen?
Devamını Oku
Poyrazlardan esip gelen yel misin?
Rüyâlarda gördüğüm güzel misin?
Söyle bana dilber, kimsin, nesin sen?
Şu düştüğüm derde çâre misin sen?
Selamünaleyküm Çingiz ağabey bu şiire yorum yapmaya ne haddim var şiiirin baştan sona her satırı yorum değil mi zaten saygı ve selamlarıml
Hoca’m şiir gayet güzel, ama başka yerlerde N. Fazıl’a aitmiş gibi paylaşılıyor, bilginiz olsun…
nefis üzen akıl düzendir onu da gönle bağlamak gerekir. tebrikler
Hayatımda okuduğum, insanı kendine şikayet ederken içini ufkunu açan en iyi şiirlerden. Allah razı olsun. Nefiste olmasa olmuyor. Terbiye gel desen o da zor oluyor. Allah hepimizin nefis terbiyesini ateşe bırakmadan versin.
Harikasınız! Allah sizden Razı olsun!.. Kalpleri açıyorsunuz. Gönülleri yıkayıp, arıtıyorsunuz. Dinimize hizmet eden çok az şairden birisi sizsiniz. Allah size sağlıklı uzun bir ömür versin!
Allah' a emanet olun!
Tabi ki tam puan!..
Allah bizleri nefsin şerrinden korusun.
Peşine düşürüp zer, zebil etmesin.
Harika bir destan olmuş.
İbret gözüyle okuyup ders alınası.
Payıma düşeni heybeme koydum
Teşekküeler
saygıyla
Ümran Tokmak
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta