Nefsimin talebesiyim. Nefs mektebindeyim. Nefs ile dünyalık tatlara alıştırma yapıyorum.
-Dün doğmuş nefsi, ruhu, özü, iki gözü, sevdası özetle her şeyi temiz bir bebek olmak isterdim.Değilim işte Ruhsu. Nefsimin talebesiyim.
-Nefsim çalıştığı kadar başarılıyım.Günah sınıfında da kaldım. Geçemedim ki bu sınıfı.Şeytan öyle güzel ders anlatıyor ki hep kalasım geliyor.
Nefs ile savaşmak gerek.Bu savaşların sıvıştığı aşk mecralarında nefs neden aşka galip.
Söz dinlemez olur,nefs-i emareye taşır. Bu yanılgılar çeşnisinden hangisi, hangileri beni sensizlikte kurtarır.
Nefsin galip geldiği durumları görmelisin diyor Temiz Ruh
…:
Hevâ’dır(Arzu, heves, ihtiras, muhabbet, nefsin haz ettiği şeyler)
2. Gazap (Öfke, hiddet, kızma)
3. Şehvettir
4. Hırstır
5. (Cimrilik, hasislik)
6. Ucup’dur (Kendini çok sevme yaptıklarını beğenme bencillik, gurur, başkalarını hor ve hakir görme)
7. Kibir’dir.
Şimdi nefsimin talebesi bu derslerde kalmış olmalı ki yoksun yanımda.
Hayat seçenekler çeşnisidir. Hangi şıkkı işaretlersen o kadar huzura erersin. Elimize verilmiş bütün nimetler kalem.
-Bütün dünya defter .Şimdi hangi nimetlerin şıkkındayız.Doğru hayatın şıkkı belliyken neden yanlış şıkların içindeyiz.
-Hep denendik.Hep yenildik. Yusuf değiliz ki yar. Hani Züleyha arzu ile Yusuf gel demişti.
-Aslında Yusuf da ona meyletmişti. İnsanız.Nefsimiz varken meyletmemesi imkansız mı?
-Nefsinin talebesi Yusuf ona meyleder; ama Rabbimiz onu sakındırır.
Bu yüzden Yusuf değilim ben. Şimdiki Züleyha’ların çağrıları daha nefsi. Nefs-i emarenin bütün gölgeleriyle ruhuna kadar iniyorlar.
Bir seçenek var seçilmiş ve saçılmış arzular sahilinde.Suların akmasına yakın sular var. Durulanmış demler var seni bağlayan.Modern algılar, modern kentler, ortamlar, hazırlıklı hazırlara taşıyor insanı.
-Tepkisel seçiciliği sen yaparsın. Ruhu,hisleri, algıları, kültürü, inancı, yaşam dünyası sürekli erozyona uğrayan bireylerin aynası değil miyiz.
-Nefs-i emarenin tüm zeminleri nimet olarak sunulan ç’ağın içindeyiz.
-Sen Meryem misin yar? Yazılmamış kitaplar gibi ruhun temiz mi ki?
… Hayatını nasıl yaşayacağımızı bazen seçenekler sunmuyor mu?
Aşk saf sihirdir, nefsine göre hem zehir, hem huzurun,sevginin, güzel yaşamanın şifası olabilir.
Savrulduğum rüzgardan değil nefsin kavurduğu sıcaktan bunaltılarım başladı.
Nefes ol nefsime.Nefsime kadar işaretle beni. Bu tembel nefs öğrencisi ödevlerini yarim yamalak yapıyor.
-Bu yüzden sensizliğin okulu bitmiyor. Bu yüzden sen yoksun diye şeytanın verdiği ödevleri yapmaya meyilli nefsim.
Gel hevesim, haremim, hayalim, hazlarımın aynası ol Ruhsu.
-Bir bakışın binlerce şeytan öldürür içimde. Bir dokunuşun cehennemlik bütün perilerin teninden yakar beni.
-Gel gülüm ol kırmızıların örtsün hislerimin üstünü.Kıpkızılların örtsün bahtsızlığımı.Gülüm ol ki her günah kendi acısının dikenini batırır. Dikenlerin korusun nefsimi.Kanasın künhüm. Sana meftun kalsın her şeyim Ruhsu.
Kayıt Tarihi : 19.6.2012 12:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!