NEFSİMİN FERMANI
Ne zindan, ne cellât, döndürür beni,
Ancak Yaradanım çürütür teni.
Son nefes çıkmadan, bitmez umudum,
Mademki insanım, her anım, yeni.
Emekliyim gayrı, Allaha şükür,
Nefsimin fermanı; aynaya tükür.
Önce beni ıslah eylesin Allah
Sonra çevrem desin; Yarabbi şükür.
Yürek Yağmur sözün, her dem kendine
Vurdumduymaz olma, garip derdine,
Muhannetlik yapma, cömert ol cömert
Sor bir ağlayana acep derdi ne?
Adanasız, 25.6.14 - 15:37 Y.Y.
…………………….
Kayıt Tarihi : 13.9.2016 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yürek Yağmur sözün, her dem kendine Vurdumduymaz olma, garip derdine, Muhannetlik yapma, cömert ol cömert Sor bir ağlayana acep derdi ne? Adanasız, 25.6.14 - 15:37 Y.Y. …………………….
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!