Ugraştım yenemedim,
Nefis denen düşmanı.
Kendimi bilemedim,
Bedende ki ben hani?
Bir türlü bükülmedim,
Mecra'ma çekilmedim,
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Nefis, insanın kendisindedir..
Nefsi yenmeye çalışmak
İnsanın kendisiyle kagasıdır
İnsan kendisiyle kavga yerine
Bilinciyle yürümeyi öğrenmelidir
İnsan bilinciyle yürürse
Nefis, imana eylemdir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta