Dünyalık hevesi daima artar,
Çılgınlık yapıyor, aklım almıyor,
Hisleri kudurur, arzular dürter,
Nefsimi dövsem de akıllanmıyor.
Verimsiz dalları güllen diriyor,
Haysiyet, şerefi dillendiriyor,
Gözleri harama yönlendiriyor,
Nefsimi dövsem de akıllanmıyor.
Şişiyor adeta kaşın arası,
Şifada bulmuyor, açık yarası,
Cezayı hak etti, o yüz karası,
Nefsimi dövsem de akıllanmıyor.
Tembellik diz boyu abdest aldırmaz,
Ezanı işitir namaz kıldırmaz,
Günahı katlıyor, tövbe yaptırmaz,
Nefsimi dövsem de akıllanmıyor.
Zikirle, şükürle sıksa da Zeki,
Gaflete daldırır, artırır yükü,
Huzuru mahşerde yaşatır şoku,
Nefsimi dövsem de akıllanmıyor.
25-4-2018
Kayıt Tarihi : 23.2.2020 14:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/23/nefsimi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)