Ölüm varsa kaderde,
Kalkar aradan perde.
Faydası yok korkunun,
Sorulacak sorgunun.
Sen ara bul çareni,
Çaren bekliyor seni.
Arayıp ne bulunmaz?
Kim demiş ki aranmaz?
Zannetme böylesini,
Korkun ve ümidini
Kalbinde tut her zaman;
Ki deme eyvah, aman!
Ölmek için doğduk biz.
Ama nasıl öleceğiz?
Bize kalmış kurtulmak,
Fetrette nuru bulmak.
Vazife boynumuza,
Topraksız koynumuza
Topraklar dokunmadan,
Sualler sorulmadan,
Dirilmelisin insan!
Evet, bilmelisin sen!
Bu düzensiz düzeni
Düzenlemelisin sen!
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 11:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2019
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!