İkbal-i dünya için öper isen el-etek,
Onurunu, erdemini yitirirsin tek tek.
Na-merde olursan muhtaç; yaparlar kul-köle,
Ya ödersin bedel, ya da ölümünü bekle.
Bulunma sakın ekabirin meclislerinde,
Mes’ulsün alınan kararların her birinde.
İhtiyacın olsa da belli etme halini,
Dik dur, eğilme; pespaye etme şerefini
Hakimi olmazsan eğer bir anlık öfkene,
Felaketi yaşar, yazık edersin kendine.
Bil ki; sabırsız zafere vasıl olmak muhal,
‘Ya sabır, ya sabır’ diyerek işler olur hal.
Kibr nefsi okşar, haktan uzak tutar insanı,
Tevazü göster, halktan esirgeme ihsanı.
Veren el alan elden üstün bunu bilesin,
Her gördüğün yetimin gözyaşını silesin.
Kimsesizin sesi ol, kimseyi görme hakir,
Hor görenin vicdanı şefkatten olur fakir.
Yaptığın iyiliği sakın ha hatırlatma,
Sana yapılan kötülüğü unut, aldırma.
Dürüst ol alışverişte, mizanı doğru ölç,
Dürüst olmazsan, inan ki vicdanın olur felç.
08.03.2015
Kayıt Tarihi : 8.3.2015 12:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!