İçimde hep bir endişeli telaş,
Birazdan öleceğimin korkusu.
Kalpte inceden inceye bir sızı,
Gaipten gelen seslerin yankısı.
Dinledikçe daha iyi anlıyorum,
Kendime çok yabancıymışım.
Ezelimde İnsan yaratılmışken,
Dünyada nefsimle yarışmışım.
Şekilde herkesle birim aynıyım,
Ruhuma tasallut fikirlerim farklı.
Bu iyidir, çok kötüdür diyemem?
Haşa, nefsimle veremem hakkı.
Dünya denen yalandan cennet.
Acıtmıyor mu? Acıtıyor elbet!
Tam her şeye kavuştum derken,
Gözlerden ayrılıyor zahiri gerçek.
Kayıt Tarihi : 6.12.2013 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!