Nefsim şu şeytanı bana güldürme
Beni yanıltıp ta, kandırma nefsim
Hak yola varacak yoldan döndürme
Yeter zulüm etme bana sen nefsim
Alıp seni dağa,taşa vurayım
Rabb’im huzuruna varıp durayım
Yaratana sadık bir kul kalayım
Yeter zulüm etme bana sen nefsim
İflah olmaz dallarını budayım
Kötü huylarını,çöpe atayım
İyilik yurdunda yatıp kalkayım
Yeter zulüm etme bana sen nefsim
Kibirden gururdan arındırayım
Seni hak yolunda canlandırayım
Nefretin bedende sonlandırayım
Yeter zulüm etme bana sen nefsim
Törpüleyim budaklanan dalların
Kötüye düşürme, n'olur hallerim
Gel dünyada senle helalleşelim
Yeter zulüm etme bana sen nefsim
Kabahat sen demi,yoksa bende mi?
Yangın yeri yaptın şu bedenimi
Bulalım orta yol,bak üzme beni
Yeter zulüm etme bana sen nefsim
Arzuların hırslarından kurtul gel
Ne var sana mani ne sana engel
Karanlık dünyanı,terk et yola gel
Yeter zulüm etme bana sen nefsim
Bırak ihtirası,yaramaz sana
Yaram deşip hala kanatmasana
Hırsından arınıp,gel kurtulsana
Yeter zulüm etme bana sen nefsim
Ayhan Kocabay
04.05.2016
Kayıt Tarihi : 29.9.2017 15:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!