Kâfi iken keyfine; meşru olan lezaiz;
Şu haram’a rağbet ne; söyler misin ey aziz?
Bir parmaklık bal için, bin tokadı yer misin?
Yoksa akil davranıp; geçtim ondan der misin?
Helal çokken, haram az; bak etrafa kör müsün?
Sınav için az hazdan, feragat’e var mısın?
Madem hayat imtihan; ona göre al tavır!
Çift kamera önünde, sergileme kel tavır!
Her ne yapsa kaydolur, istisnasız hayır, şer!
Zannetmesin kaybolur, bir ameli şu beşer!
Hayır, şerri geçmezse, yaş kırklara varanda;
Nadan yazar bil seni; katip melek o anda!
Akıbetin nar ise; hiç avunma, köşk, bağla!
Hak değilse yar sana; otur ağla, kalk ağla!
Baki âlem yanında, hiç hükmünde şu cihan!
Gedalıktır bil sonu; olsan bile onda Han!
Bir gün mülkün Maliki; hesap sorar kulundan!
Öyle ise ayrılma, asla, kat’a yolundan!
Şayet razı olursa, Mevla senin halinden;
Şimdi pekmez verse de, verir sonra balından!
Islah eyle o zaman; acil nefsim halini!
Affeylesin yaratan; her türlü vebalini.
Cihat ŞAHİN
06.03.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 6.3.2011 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!