Aklım her gün Allah'a tövbe eder,
Nefsim ise her an tövbemi bozar.
Bu hayatta hep böyle olup gider,
Gönlüm ise bu olanlara kızar.
Hep ağlıyorum inan yüzüm gülmez,
Çoğu insan benim derdimi bilmez.
Hak yol bu derim amma sonu gelmez,
Bilmem ki benim yolum neden uzar?
Gönlümü aşk ile uçuramadım,
Gönlümü haramdan kaçıramadım.
Bir türlü nefse söz geçiremedim,
Ben kendi nefsimden olmuşum bizar.
Cebir ile sıkıntıya gelemem,
Ben kendi derdime çare bulamam.
Nefis midir nedenini bilemem?
Dünyada insan oğlu neden azar?
Yusuf fani dünya oldu durağım,
Çadırım çöktü yıkıldı direğim.
Günahımla harap oldu yüreğim,
Yaşadığım hayat hep beni ezer.
Kayıt Tarihi : 25.5.2017 17:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/25/nefsim-her-an-tovbemi-bozar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!