Nefsim Şiiri - Ahmet Zekeriya Yıldız

Aç heybeni sayalım beraberce,
Var mı sende iyilikten pay nefsim?
Günahımı sevabımı iyice;
Tek tek söyle, çekinmeden say nefsim.

İyiliği rehber edip yaymadın,
Gençliğimi aldın geri koymadın,
Dünyayı verdiler yine doymadın;
Yeter artık, yeter artık doy nefsim!

Bir gün olur düzelir sanacağım,
Hep seni hilenle bir anacağım.
Belki yarın ateşte yanacağım;
Ne kötülük ettin bana, vay nefsim!