Nefsim Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Uyan artık kanımın kardaşı nefsim, bileceksin
Ecelin dâ'ine kerhen bile olsan gideceksin
Dâi = davet Kerhen = isteksiz

İyi bak kendine dostum bu senin son seferindir
Kabirin toprağı ferşten kaçarak dönmeyeceksin
Ferş = yer yatağı

Nice ihtarlara rağmen çoğu yanlış yola düştün
Uyarak şeytana sen kendine ettmekle büyük sin

Neden isyâna düşüp boş yere ısrar ederek sen
Feleğin yazdığı hicret yoluna girmeyeceksin
Hicret = gidiş, ayrılış

Yasa girmiş kimi ahfâd tarafından gömülünce
Sağ iken görmediğin dostları orda göreceksin
Ahfâd = çocuklar, torunlar

Sana bizden gidecek günlük ibâdetteki dûa
Sana Mevlâ kötülükten koruyan yardıma gelsin

O siyah tâbutu Mehmet götürürken kabre yakın
Yüreğinden inanır sînede kan kardaşı sensin.

Feilâtün feilâtün feilâtün feilâtün

. . / / . . / / . . / / . . / /