Nefsim Şiiri - Murat Gülmez

Nedir senden çektiğim kötü nefsim
Gözümü haramdan sakınamadım
Çekinmeden korkmadan usanmadan
Baktım da harama ben doyamadım

İçimde şeytana dur diyemedim
Saflık gömleğini de giyemedim
Helal olan kazancı yiyemedim
Nefsimi kenara bırakamadım

İsteklerime hep boynumu eğdim
Arzularımı engelleyemedim
Eğriyi doğruyu hiç göremedim
Helale bir türlü ulaşamadım

Doğru yolda bile gidemez oldum
Bakındım iyiyi göremez oldum
Güzel sözleri hiç duyamaz oldum
Cinsi isteklere dur diyemedim

Eğri yola girdimde çıkamadım
Açık çıplağa gözüm kapamadım
Doğru bildiklerimi yapamadım
Gene de yanlıştan vazgeçemedim

Düştüğüm kuyudan çıkamaz oldum
Nefsimin elinden kaçamaz oldum
Kırıldı kanadım uçamaz oldum
Çok tatlı harama dur diyemedim

Hislerimin önüne geçemedim
Helali haramı hiç seçemedim
Günahsız bu dünyadan göçemedim
Sonunu inan ki düşünemedim

Unutturdu Peygamberi ümmeti
Yaptırdı bana büyük ihaneti
Önüme de serdi sahte cenneti
Sahte güzelliğe ben doyamadım

Düşünme dedi kabir azabını
Unut gitsin cehennemin narını
Çok güzel gösterdi dünya malını
Aldanma dediler inanamadım

Haram olduğunu herkes biliyor
Bilerek günaha kendi giriyor
Lanet olsun şeytana diyemiyor
Doğru yolu bulacağız sanırım

Düşündükçe düşüyorum batağa
Yakalandım nefis denilen ağa
Bir gün gireceğiz kara toprağa
Orda ki hesabı düşünemedim

Bırakmaz ki bende rahat durayım
Abdesti mi alıp namaz kılayım
Yüce hakkın divanına durayım
Kafam rahat olsun da uyuyayım

Kötü nefsim senin gözün kör olsun
Kulağın tıkansın duyamayasın
Kırılsın ellerin tutamayasın
Mümkün olduğunca uzak durasın

Yeter Murat sende nefsine uyma
Dünyaya inanıp ahrete kıyma
Nefsinin söylediklerini duyma
Bunu belki başarırsın umarım