Nefsim Şiiri - Mahir Başpınar

Hayat tünelinden gelip geçerken
Zamanlı zamansız yetersin nefsim.
Güller domur olup, henüz açarken
Tüneyip dallara ötersin nefsim.

Her gün artmayarak biraz eksilen
Sıcak buhar gibi göğe yükselen
Beklenmedik anda, ansızın gelen
Büyük felaketten betersin nefsim.

Kuru yavan aşa lokma banmayan
Kıraç toprak gibi suya kanmayan
Birden parlamayıp birden yanmayan
Islak saman gibi tütersin nefsim.

Kaybederken sana olan saygımı
Artırırsın günden güne kaygımı.
Kumar niyetine halis duygumu
Zar atmadan her gün ütersin nefsim.

Mahir kalkmasa da, düşse de yere
Hiç sitem etmedi kula kadere,
Bilinmeze doğru sebepsiz yere
Dipsiz girdaplara itersin nefsim.

Mahir Başpınar/ 22.03.2015