Bazen sıkar hayatın dar boğazı,
Tatlı olur derler her şeyin azı.
Bencil nefsin karşı hiç olmaz razı,
Yüz verme nefsine, hemen şımarır.
Konuşmadan kilit vursan diline,
Yakut, zümrüt kemer olsa beline,
En değerli malı alsa eline.
Yüz verme nefsine, hemen şımarır.
Atsam atılmıyor nefis belası,
Hayatta dürüstlük işin âlâsı,
Vicdanına küser olmaz arası,
Yüz verme nefsine, hemen şımarır.
Şer dir hep nefisler, belâ çağırır,
Genç yaşında hep saçların ağarır,
Fırsat düşkünüdür, hemen bağırır,
Yüz vermen nefsine, hemen şımarır.
Nefsin yaptığını kimse yapmadı,
Her an kızdı hiddetinden sapmadı,
Terbiye yok güzel ahlak kapmadı,
Yüz verme nefsine, hemen şımarır.
Ne söylesen sözüm ona kâr etmez,
Nefis de nifak var hatırdan gitmez.
Çek dizginlerini sonra güç yetmez;
Yüz vermen nefsine, hemen şımarır.
Vicdanlarla nefis çarpışır durur,
Çok zaman kandırır aşşalık gurur,
Sen tövbe dedikçe içinden kurur,
Yüz vermen nefsine, hemen şımarır.
Yapma ÖZGÜR değer ver bu sözüne,
Yoldan sapan bir gün yanar közüne,
Aç bıraksan dönecektir özüne,
Yüz verme nefsine, hemen şımar
Kazim ÖZGÜR 20/Mart/1983
Kâzım ÖzgürKayıt Tarihi : 19.12.2009 20:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)