Nefsi Müdafa Şiiri - Aydın Duran

Issız bir gecede düşünüp dururken
Kör şeytan fısıldadı ben kudururken
Öfkenin avında, demirin tavında
Kırdım tesbihi zikri sabrı unuttum
Aklım vur dedi bende çekip vurdum

Hepmi hüsran var bu aşk sofrasında
Daha benim tartım derdin darasında
Göreyim hele kıyamet bir kopsunda
Saldım o kuşu kafesten, uçurdum
Gönlüme bir kör kurşun atıp avundum

Ördüm olmaz kırdım olmaz bir taş duvar
Çelikten zırh giyinmiş hisar ki hisar
Ya bismillah çekerek ya sabır dostlar
Diye diye aklımı günde kuruttum
Gönlümün kalemini kırdım kurtuldum

Hoyrat yüreğime vurulmazken zincir
Bir yanım kavrulur du bir yanım incir
Kangreni kestim şimdi az biraz sancır
Ölüm nöbetini çekmekten uğundum
Vurdum hançeri bağrıma kurtuldum.

İster ağır olsun isterse müebbet
Biçsin cezamı çekeyim ebed müddet
Ne pişmanlık ne de bir zerre nedamet
Sıratları geçerken bitti umudum
Tetikler düşmeden gözlerimi yumdum